Οι ζύμες είναι ευρύτατα διαδεδομένες στην φύση. Βρίσκονται στο χώμα, στα φύλλα του αμπελιού, στα κοτσάνια των άγουρων σταφυλιών και αποικίζουν τον φλοιό της ρόγας του σταφυλιού κατά την ωρίμανση του.
Ο αριθμός των ζυμών που βρίσκονται στο σταφύλι, ακριβώς πριν από τον τρύγο, είναι μεταξύ 1000 και 100000 κυττάρων , ανάλογα με την γεωγραφική θέση του αμπελώνα, τις κλιματικές συνθήκες κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης, την υγειονομική κατάσταση των σταφυλιών και την χρήση των φυτοφαρμάκων που εφαρμόζονται στο αμπέλι.
Οι πιο άφθονοι πληθυσμοί ζυμομυκήτων λαμβάνονται σε θερμές κλιματολογικές συνθήκες (χαμηλότερα γεωγραφικά πλάτη, υψηλές θερμοκρασίες).. Η χρήση εεντομοκτόνων και ορισμένων μυκητοκτόνων μπορεί να συμβάλει στην δραστική μείωση της ιθαγενούς μικροχλωρίδας των σταφυλιών.
Μετά τη συγκομιδή, μεταφορά και τη σύνθλιψη του καρπού, ο αριθμός κυττάρων ικανών να σχηματίζουν αποικίες γενικά φτάνει το ένα εκατομμύριο κύτταρα / ml γλεύκους.
Ο αριθμός των ειδών ζύμης που έχουν έντονη παρουσία στα σταφύλια είναι μικρός.
Αυτό που έχει μεγάλη σημασία είναι η πολύ μικρή παρουσία σχεδόν αμελητέα της κύριας ζύμης του κρασιού του S. cerevisiae στα σταφύλια. Τα είδη που επικρατούν στην ιθαγενή μικροχλωρίδα είναι οι λεγόμενες άγριες ζύμες, με το είδος Kloeckera apiculata ( ευαίσθητο στο αλκοόλ) να είναι το πιο κοινό.
